అరణ్యకాండ: 1477-1489 - చెట్టు వర్ణన - రంగనాథ రామాయణం

 సందర్భము: శ్రీరాముడు ఋష్యమూక పర్వత ప్రాంతం చేరి లక్ష్మణునితో మాటలు.

అరణ్యకాండ: 1477-1489

వాస మిటు తుద చ్చిన మొదలు - మైన యద్రులు నపుణ్య నదులు 
మిడి కంటిమి ;ధారుణి నిట్టి - రు వెందుఁ గాన మీ రువుకు సవతు 
సుపతి మొదలగు సురలెల్లఁ గూడి - మర్థి నీతరు గావించి రొక్కొ? 
జుఁడె యీతరువున కాయువుఁ బోసి - నిముగా నిచ్చట నిలిపినాఁ డొక్కొ 
వి సుతు తపమున రాగిల్లి బ్రహ్మ - భువిని నీతరువును బుట్టించినాఁడొ ?
సేవించి యమృతంబు చేకొని సురలు - భావించి రవిసుతు క్షంబుగలిగి 
యంగ మేలైన మృతంబుతోడఁ - బుణింపఁ దరువుగాఁ బుట్టించినారొ ?
యినునితో నిష్టంబు లింపొందఁ జేయఁ - ను ధర్మమున నుండి శాఖ లున్నతము 
ష్టదిక్కులకును నువందఁ బాఱి - యిష్టఫలంబుల వీఁ గోరినట్లు 
చు శాఖల రుచి ప్రభ నొప్పుమీఱి -  తెచి పర్ణంబులు తేజంబు గొప్ప 
విదృష్టి చొర నీదు ;రాత్రులఁబేర్మి - విలి యా శశిదీప్తి నుఁగాన నీదు 
ము లాయమృతపు లములకంటెఁ - శతగుణములఁ డునొప్పుదాని, 
రురాజపట్ట మీ ధాత్రిపై వేడ్కఁ - మర్థి దివిజులు ట్టరో ప్రీతి ?

భావం: లక్ష్మణా! ఈ చెట్టు చూడు. వనవాసములో మనము గొప్ప కొండలు, నదులు చూసాము. కానీ, భూమి మీద ఇటువంటి చెట్టు చూడలేదు. బ్రహ్మదేవుడే ఈ చెట్టును సృష్టించి ఇక్కడ నిలిపినాడేమో. ఆ సూర్యుని కుమారుని తపమునకు మెచ్చి బ్రహ్మ ఈ చెట్టును పుట్టించినాడేమో. ఆనాడు అమృతము తమకు లభింపజేసి నందులకు, సూర్యుని కుమారునకు తోడుగా, దేవతలు ఆ అమృతాన్ని కాస్త పోసి ఈ చెట్టును పుట్టించిరారేమో. సూర్యునితో  స్నేహాన్ని చాటుతూ, అష్టదిక్కులకూ చక్కటి పండ్లను పంచుతున్నట్లు ఈ చెట్లకొమ్మల మీది పండ్లు ఉన్నాయి.  విస్తరించిన కొమ్మలు, ఆకులు తమ ప్రకాశంతో ఆ సూర్యరశ్మిని చొరనీయకుండా ఉన్నవి. రాత్రి వేళల్లో వెన్నెల చూడనివ్వదు. ఈ పండ్లు అమృతఫలముల కంటే వంద రెట్లు బాగున్నాయి. ఈ చెట్టు ఈ భూమి మీద అన్నింటి కంటే పట్టం కట్టదగ్గది అని దేవతలే అంటారు. 


--
రంగనాథ రామాయణం - PDF - https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.329074/
ఛందస్సు రంగులు - http://chandam.apphb.com/

Comments